- -5,00 zł

Marco Bartoli
Święta Klara z Asyżu była kobietą o bardzo silnej osobowości, wielkim duchowym uroku oraz niezwykłej wolności myślenia. Uważała, że kobietom powierzona jest bardzo ważna misja w Kościele w odnowie wiary, w ożywianiu orędzia Chrystusa przez nowy sposób postępowania zgodny z Ewangelią.
Produkt dostępny na zamówienie
Bezpieczne Płatności dzięki PayPal i Dotpay
Darmowa dostawa od 129 złotych
Jesteśmy Dla Was od poniedziałku do piątku 8:00-16:00
Święta Klara z Asyżu była kobietą o bardzo silnej osobowości, wielkim duchowym uroku oraz niezwykłej wolności myślenia. Uważała, że kobietom powierzona jest bardzo ważna misja w Kościele w odnowie wiary, w ożywianiu orędzia Chrystusa przez nowy sposób postępowania zgodny z Ewangelią.
To dzięki jej odwadze i determinacji udało się przedstawić do aprobaty Kościołowi tekst reguły zakonnej przeznaczonej dla kobiet, które chciały służyć Bogu na drodze najwyższego ubóstwa. Jest więc ona pierwszą kobietą w historii chrześcijaństwa, która ułożyła Forma vitae, kodyfikując tym samym doświadczenie ewangeliczne wspólnoty Ubogich Pań z San Damiano.
Książka jest drugą w serii wydawniczej poświęconej zgłębianiu historii i duchowości Świętej Klary z Asyżu. W pierwszej, zatytułowanej Pod stopami Kościoła, przedstawione zostały złożone relacje Opatki z San Damiano z hierarchami Kościoła. Niniejsza pozycja szuka odpowiedzi na pytania: Jak to się stało, że kobieta pochodząca z małego Asyżu została ogłoszona świętą? Jak była postrzegana przez współczesnych? Jak obraz jej świętości kształtował się i był przekazywany przez kolejne wieki?
Niniejsza publikacja wpisuje się w nurt żywego zainteresowania postacią Świętej z Asyżu, jakie obserwuje się ostatnio coraz częściej na gruncie polskim. Należy więc tylko życzyć, by książka znalazła drogę do coraz szerszego kręgu odbiorców i posłużyła odkryciu fascynującej osobowości Świętej Klary z Asyżu, jednej z najbardziej oryginalnych postaci kobiecych średniowiecza.
Modlitewnik po raz pierwszy wydany w roku 1936.
Jeden z najbardziej popularnych modlitewników.
„Jako chrześcijanie nie powinniśmy pytać się jedynie: jak mogę zbawić siebie samego? Powinniśmy również pytał siebie: co mogę zrobić, aby inni zostali zbawieni i aby również dla innych wzeszła gwiazda nadziei? Wówczas zrobię najwięcej także dla mojego własnego zbawienia”. – Benedykt XVI
Elena Golia, odwołując się do pism i teologii ks. Dolindo Ruotolo, przejmującej duchowości maryjnej o. Pio z San Giovanni Rotondo i bardzo mocnego świadectwa współczesnego im egzorcysty ks. Giuseppe Tomasellego, przybliża czytelnikom postać Maryi. Wyjaśnia kluczową rolę Matki Bożej w naszym zbawieniu oraz w walce przeciwko wrogim mocom, które niszczą nas każdego dnia.
Autor opisuje działania złego ducha, opierając się na zweryfikowanych faktach. Od wielu lat współpracuje z miesięcznikiem Egzorcysta. Przeprowadzał wywiady z polskimi egzorcystami i osobami opętanymi. Sam doświadczył wielokrotnie działania nieczystej siły. Wykazuje, że diabeł to duchowa rzeczywistość, inteligentniejsza od człowieka, w bezwzględny sposób wpływająca na życie ludzi i narodów.
Dzieło to prezentuje w prosty i interesujący sposób całość orędzia chrześcijańskiego, ukazując zagadnienia wiary chrześcijańskiej przeznaczone współczesnego człowieka. Kompendium z odwagą podejmuje wielkie problemy współczesności, odwołując się do rozwoju nauk, roli sumienia oraz praw człowieka.
Najważniejsze dzieło o pobożności maryjnej w całej duchowości chrześcijańskiej. Książka ta, była bardzo wysoko ceniona przez św. Jana Pawła II, stąd zaczerpnął on swoje zawołanie – Totus Tuus.
Nunc coepi, teraz zaczynam, to zawołanie psalmisty w łacińskim przekładzie Pisma Świętego. Jest ono wezwaniem nie tyle do ciągłego nawracania się, ile do świętości. Bazując na żywotach świętych i Tradycji Kościoła katolickiego, Ks. Wawrzyniec argumentuje, że świętość nie musi być domeną nielicznych, gdyż jest de facto zaproszeniem Boga skierowanym do każdego człowieka.
Św. Paweł pisał, że uczeń Chrystusa jest glinianym naczyniem, którego wyjątkowość kryje się w tym, co ono w sobie zawiera.
Autor pokazuje, że powołanie prezbitera jest wielowymiarową misją oraz drogą do odkrycia tożsamości w Chrystusie, w której – jak mówił niegdyś Benedykt XVI – „trzeba zdobyć się na pokorę, by nie polegać po prostu na sobie, lecz pracować, z pomocą Pana, w winnicy Pańskiej.